Czy jesteś zainteresowany uzyskaniem, odzyskaniem lub potwierdzeniem posiadania - obywatelstwa polskiego?

 

Niżej podane materiały dotyczą zarówno osób o polskich korzeniach, jak i cudzoziemców.

Polska jest obecnie członkiem Unii Europejskiej,  a także członkiem strefy Schengen, co otwiera nowe możliwości.

 

Dla cudzoziemców starających się o uzyskanie obywatelstwa polskiego istotne są tylko najnowsze aktualnie obowiązujące ustawy. Natomiast polscy emigranci i ich potomkowie często muszą sięgać aż do przepisów przyjętych po I wojnie światowej, głównie takich jak:

• ustawa o obywatelstwie Państwa Polskiego z dnia 20 stycznia 1920 r. wersja od 31. 01. 1920 r. (Dz. U. Nr 7, poz. 44, z późn. zm.)

• ustawa z dnia 08 stycznia 1951 r. o obywatelstwie polskim (Dz. U. Nr 4, poz. 25 z dnia 19 stycznia 1951 r.)

• ustawa z dnia 15 lutego 1962 o obywatelstwie polskim (Dz. U. z 2000 r. Nr 28, poz. 353, z późn. zm.)

 

Jak zostać polskim obywatelem?

Świadczymy pomoc prawną dla osób chcących uzyskać lub odzyskać obywatelstwo polskie.

 

Obecnie zagadnienia nabycia obywatelstwa polskiego i jego utraty reguluje: 

ustawa z dnia 2 kwietnia 2009 roku o obywatelstwie polskim (Dz. U. 2012 poz. 161, z późn. zm.) ----------czytaj tu

​

Służymy pomocą przede wszystkim osobom pochodzenia polskiego po ich powrocie do ojczyzny w sprawach statusu formalno-prawnego związanego z odzyskaniem lub uzyskaniem  obywatelstwa polskiego, osiedleniem się, bądź też pobytem w kraju.

 

Szczególną troską obejmujemy dążenie do odzyskania obywatelstwa polskiego osób pochodzenia polskiego spoza granic kraju ze względu na ich polskie korzenie, zgodnie  z obwiązującą w ustawodawstwie polskim zasadą „prawa krwi”.

 

Jest to aktualne zwłaszcza w dzisiejszej dobie, gdyż to dzięki wysiłkom i konsekwentnym działaniom Fundacji zostały dokonane zmiany w ustawodawstwie w zakresie obywatelstwa polskiego.

 

Przepisy nowej ustawy o  obywatelstwie polskim z dnia 2 kwietnia 2009 r. obowiązują od dnia 15 sierpnia 2012 r. W dniu 31 stycznia 2012 r., po uprzednim rozpoznaniu przez Trybunał Konstytucyjny, Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Bronisław Komorowski podpisał nową ustawę z dnia 2 kwietnia 2009 r. o obywatelstwie polskim / Dz. U. 2012 poz. 161/. 

​

W wyroku z dnia 18 stycznia 2012 r. Trybunał Konstytucyjny orzekł,  że zasady uznawania za obywatela polskiego, określone w ustawie  z dnia 02 kwietnia 2009 r. o obywatelstwie polskim, są zgodne z  Konstytucją, a  sposób uregulowania w nowej ustawie instytucji uznania za obywatela jest przejawem otwartej wizji obywatelstwa polskiego.

 

Ustawa zawiera dwie podstawowe zasady dotyczące obywatelstwa polskiego. Wyrażona w art. 2 ustawy zasada ciągłości obywatelstwa polskiego gwarantuje trwałość obywatelstwa w czasie, począwszy od momentu jego nabycia, zgodnie z obowiązującymi w tym czasie przepisami, niezależnie od zmian, jakim podlega ustawodawstwo dotyczące obywatelstwa. Oznacza to, iż osoby, które nabyły obywatelstwo polskie na podstawie dawnych przepisów, następnie uchylonych lub zmienionych, jeśli obywatelstwa polskiego nie utraciły, zachowują je zgodnie z przepisami obowiązującymi w dacie jego nabycia. Zasada ta jest równocześnie dyrektywą dla właściwych organów administracji publicznej w postępowaniu o potwierdzenie posiadania lub utraty obywatelstwa polskiego. Natomiast w  art. 3 ustawy wyrażona jest zasada wyłączności obywatelstwa polskiego.

 

Przepisy nowej  ustawy o obywatelstwie polskim z dnia 02 kwietnia 2009 r., w sposób odmienny od dotychczas obowiązujących przepisów o obywatelstwie polskim, wprowadziły  nieznane wcześniej sposoby nabycia obywatelstwa poprzez uznanie osoby polskiego pochodzenia za obywatela polskiego oraz poprzez przywrócenie obywatelstwa polskiego.

Szacuje się, że około czterech milionów Polaków, mieszkających na wschodzie Europy w takich krajach jak Ukraina, Białoruś, Rosja, Kazachstan czy Uzbiekistan w świetle przepisów nowej ustawy z dnia 2 kwietnia 2009 r.  ma prawo do odzyskania obywatelstwa polskiego. 

 

Mieszkający na terenach byłych Kresów Wschodnich Polacy są  Polakami z mocy „prawa krwi”. Działalność w zakresie uregulowania statusu formalno-prawnego tych osób w Polsce jako kraju ojczystym stanowi jeden z priorytetowych kierunków działalności Fundacji.  Działalność ta obejmuje również konieczność organizowania szkoleń w przedmiocie nauczania języka polskiego w zakresie, o którym mowa w ustawie z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim /Dz. U. Nr 90, poz. 999. z późn. zm/.

 

W świetle przepisów ustawy z dnia 2 kwietnia 2009 r. o obywatelstwie polskim /Dz. U. 2012 poz. 161 z późn. zm/ program pomocy naszym rodakom ma służyć ułatwieniu ich powrotu do korzeni rodzinnych, ich adaptacji we wspólnocie politycznej, historycznej, kulturowej i aksjologicznej oraz ułatwieniu ich powrotu do kraju ojczystego.

 

​

Sposoby nabycia obywatelstwa polskiego:

 

​

• Nabycie obywatelstwa poprzez uznanie za obywatela polskiego 

• Nabycie obywatelstwa poprzez przywrócenie obywatelstwa polskiego

•  Nadanie obywatelstwa przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej

• Potwierdzenie posiadania lub utraty obywatelstwa polskiego 

​​